Anti-Russische militie sloopt een kantoor van de Alfa Bank., Kiev, Oekraïne, 20 februari 2016, foto Efrem Lukatsky / AP
Die halve bolletjes van glas tegen het plafond boven de stralende stellen in zwart-wit, zijn dat bewakingscamera’s? Lekker werken zo. Maar de klanten kunnen hun geluk niet op, ze vallen elkaar in de armen, op het strand, in het bos. Het kan niet anders of hun vreugde betreft de persoonlijke lening die ze net hebben afgesloten. Meer kun je als particulier niet doen bij Alfa, niet eens een hypotheek.
Voor zakelijke klanten zijn er mogelijkheden om actief te worden op de Russische markt. Dat weet ik omdat de Alfa Bank ook een filiaal in Nederland heeft. Op de Nederlandse site wordt de Russische achtergrond niet onder stoelen of banken gestoken. Maar in Kiev houden ze dat wijselijk stil. In de witte muur rechts zit een metalen deur waarachter ooit de brandblusser huisde. Nu is er een plaat op gemonteerd met een nummer dat je moet bellen bij brand. Alles in het Oekraïens. Ook op hun site niets over Russische connecties, je moet echt op onderzoek gaan voor er iets verschijnt over zaken doen met de Russen.
Zover is deze militant niet geweest. Hij heeft het van horen zeggen, in cyberspace weet hij de weg niet. Alleen al dat je de moeite neemt om de inrichting van een bankfiliaal aan diggelen te slaan. Banken zijn geen printers, beste man, geen beeldschermen. Banken zijn virtueel, geld trouwens ook.
Maar je hebt niet voor niets een uniform gekocht met camouflagepatroon van het Oekraïense leger. Een complete set kwam ik tegen op eBay, voor 79 dollar. Als je die eenmaal thuis hebt, kun je niet wachten tot je in vol ornaat mag laten zien dat je je mannetje staat. Wel een slechte beurt om je moeder boven de linker borstzak een label met je bloedgroep te laten naaien. Heb ik nog nooit gezien. Het had anders niet veel gescheeld of het label was van pas gekomen.
Hij komt net uit de directiekamer. Aan het plafond brandt een bordje met rode ledlampjes: de directie wil niet gestoord worden. Niets van aangetrokken. Binnen treft hij diverse oorkonden en trofeeën aan. Het rode vlaggetje in de vitrinelijst laat hij heel, hij werpt zich op de beker voor de secretaresse van het jaar. Als hij met de beker de glazen deur aan diggelen slaat, loopt hij een schrammetje op zijn voorhoofd op. Niet groot genoeg voor een bloedtransfusie A2 Rhesus +.